Yolculugumuz 17 Mayis Cuma aksami basladi. Aslinda cok kolay gecebilecekken, TEM'deki yol calismasindan dolayi Istanbul'dan cikmamiz yaklasik 3,5 saatimizi aldi. Dolayisiyla, yolu yarilayamadan biz zaten yorulmustuk... Kahve icebilmek icin buldugumuz tek nokta Afyonkarahisar'daki Starbucks oldu. Tabiki oncesinde, gecenin bir vakti yedigimiz kaymakli ekmek kadayifi ve nefis Ikbal sucugundan da bahsetmeden gecemeyecegim. Yolunuzun uzerindeyse muhakkak ugramali ve bu muhtesem lezzetleri tatmalisiniz.
Yeterince dinlendikten sonra yola devam ediyor ve sabah 10.30 gibi Kaş'ta kalacagimiz yere ulasiyoruz. Bize yorgunlugumuzu unutturan, sicacik gulen yuzlerle karsilaniyoruz. Upper House Boutique Hotel'deyiz... Otelimizin otoparki yok, fakat Devrim bize ucretsiz park edebilecegimiz yeri gosteriyor ve cantalarimizi tasimamiza yardim ediyor.
Otelimiz harika... Modern ve minimalist dosenmis odalari var. Her detay ince bir zevkle dusunulmus. Televizyon aynanin icinde mesela.. Odadaki klima kaliteli oldugundan, uyurken sesinden rahatsizlik duymaniz mumkun degil. Temizlik istiyorsaniz, 'house keeping' dugmesine basmaniz gerekiyor. Ayni sekilde 'do not disturb' kapiya asilan bir kagitla degil, yine dugmeyle, kapilarin yanindaki ekranlarda gorunuyor. Odadaki tek sikayetim, makyaj yapabilecek kadar yeterli isik olmamasiydi, eh o da tatilde oldugumuzdan katlanilabilir birsey diye dusunuyorum :) Lobi ufak ama pek sevimli. O gun giris yapmamiza ragmen kahvalti edebilecegimizin soylenmesi de onemli bir ayrinti bence.
Cok yorgun oldugumuz icin otelin muduru Erkan Bey'den yakin ve denize girilebilecek yer tavsiyesi alip muhtesem tatilimizi baslatiyoruz. Deniz piril piril fakat buz gibi, Mayis ayinda denize girmeye calismanin sonucu da bu tabiki :)
ilk gunumuz, denize girip guneslenerek, yol yorgunlugumuzu atarak geciyor. Karnimiz aciktiginda, Eniste'nin Yeri'ni kesfediyoruz. Lezzetli dereotlu pidelerini cok begeniyorum. Bu, her masaya gelen bir ikram, yaninda salatayla beni doyurmaya yetiyor. Esimin yedigi lahmacun ise, ona cocuklugundaki lezzeti hatirlatiyor. Daha sonraki gunlerde tabiki yine ugruyoruz buraya... Mutlu bir sekilde, Kaputas Plaji'ni kesfe gidiyoruz. Yorgun oldugumuzdan, plaja inen uzun merdivenleri kullanmaya useniyor ve Kas'in ara sokaklarinda gezinmeye karar veriyoruz. Rengarenk urunler satan dukkanlari kesfediyoruz. Otelde yapacagimiz ikinci dinlenme seansindan sonra, gec bir saatte yine sokaklara atiyoruz kendimizi. Taki tezgahlarina goz gezdiriyoruz. Sonra da aksam yemegimizi Spaghettici'de yiyoruz. Nefis bir bruschetta, leziz bir spaghetti bolognese ve guzel bir kirmizi sarap eslik ediyor bize. Aksamimiz, lezzetli bir tiramisu ile son buluyor :)
Ikinci gun, otelde kahvaltimizi edip yollara dusecegiz. Klasik Turk kahvaltimiz gayet basarili. Tum malzemeler kaliteli. Ev yapimi Turunc receli ise bir harika... Simit bile var. Daha ne ister ki insan :))
Bir onceki gun usendigimiz merdivenleri inerken, Kaputas Plaji'nin guzelligini seyrediyoruz. Deniz cok dalgali ve buz gibi oldugundan, tarihi yerlere yolculuk yapmayi uygun buluyoruz. Once Kalkan'da bir tur atiyor, sonra Letoon, Xanthos ve Patara tarihi sehirlerini geziyoruz. Eski yerlesim yerleri bizi buyuluyor, bir zamanlar oralarda yasadigimizi hayal ediyoruz. Yeterince yoruldugumuza kanaat getirdigimizde, şirin otelimize donuyoruz.
Aksam yemegimizi Mercan'da yiyoruz. Her yer o kadar kalabalikki, bulabildigimiz ilk masaya oturuyoruz. Birkac meze, raki ve balikla evlilik yildonumumuzu kutluyoruz :) Guzel bir restoran Mercan, mezeler lezzetli, garsonlar ilgili.
Otele dondugumuzde, sicacik bir surpriz karsiliyor beni. Odaya dogumgunum icin pasta geliyor :)) Bu zarif dusunce, Upper House'u daha da cok sevmemi sagliyor. Zaten bir yere deger katan, icindeki insanlar degil midir sizce de?...
Ucuncu gunumuz, Firnaz Koyu'nu kesif ve Patara'da denize girmekten ibaret. Aksam yemegimizi Bahce Balik'ta yiyoruz. Bir gun onceden rezervasyon yaptirdik, yoksa yer bulabilmek mumkun degil. Burdaki mezeler tazecik, kalamar dolma muhtesem. Rakimizi soyleyip agir agir yemegimizin kefini cikartiyoruz. Nefis bir sufle ile dogumgunu kutlamalarimiz son buluyor :)
Sabah Yigit biraz rahatsizlandigindan, gune gec basliyoruz. Yine otelimiz, guzel sunumuyla tazecik nane-limon hazirlayarak inceligini bir kez daha gosteriyor. Dorduncu gun, Limanagzi'ndaki Bilal'in Yeri'ndeyiz. Koyda sirali beach clublar var. 19 Mayis tatilinin sona ermesiyle bosalan sahilde, gunese ve denize doyuyoruz.
Ertesi gun Kas'a veda vakti. Otelden ayrilmak zor geliyor. Gulen yuzlere veda ediyor ve Patara'da son bir kez denize girmeye gidiyoruz. Bir sonraki rotamiz Oludeniz ve Fethiye. Kas'tan sonra, Oludeniz'de deniz sicacik :) Turkuaz rengi sularda bir sure yuzdukten sonra Fethiye'yi geziyoruz. Patara'da goremedigimiz Caretta, bizi Fethiye limaninda selamliyor :) Kahvemizi icip dinlendikten sonra, Denizli'ye dogru yola cikiyoruz.
Otelimiz Dedeman Park Denizli. Aksam gec vakitte otele vardigimizdan, yemek icin disari cikmaya halimiz kalmiyor ve orda yemeye karar veriyoruz. Sefin benim icin hazirladigi, bitirmenin imkansiz oldugu 3 kisilik makarnaya hayretler icinde bakakalip, garsonla gulusuyoruz. Fotografini cekmedigim icin hayiflandigim seylerden biri bu dev porsiyon makarna oluyor :) Sabah kahvaltisinda Upper House'u ozluyor ve Pamukkale'ye dogru yola koyuluyoruz.
Hierapolis'e kuzey kapisindan girdigimiz icin, travertenlere ulasmamiz yaklasik 3 saatimizi aliyor :) Tarihi sehirleri gezmeyi cok sevdigimizden, Hierapolis'te fazlaca oyalaniyoruz. Travertenlere ulastigimizda, hala beyaz kalabilmis olmalarina seviniyoruz. Rus kizlarin artistik fotograf cektirme mekanina donusmus olsa da, travertenlerin uzerinde gezinmek hayli keyifli.
Denizli'den ayrilmadan once yapmak istedigimiz bir sey daha var; meshur kebaplarinin tadina bakmak... Vedat Milor'de izledigimiz Kocabaylar'a gidiyoruz fakat kebap coktan bitmis bile. Saat henuz 4. Meshur Enver'de de birsey kalmamis. Hic bir restoran bir baskasini tavsiye etmiyor. Biz de eksisozluge guvenerek, orda yazilmis bir restorana giriyoruz. Kebapci Halil, meger Bayramyeri'nin en meshurlarindan biriymis. Enfes kebaptan yiyerek, Eskisehir yoluna veriyoruz kendimizi. Ama oncesinde, onunden gecerken kokusuna karsi koyamadigimiz irmik helvacidan ufak bir kase dondurmali irmik helvasi aliyoruz. Denizli'nin onemli seylerinden biri de irmik helvacilariymis, denemeden gecmeyin derim :)
Eskisehir'e vardigimizda epey gec olmustu. Bir cok ulkede Ibis Hotel'de kalmis olmamiza ragmen, Upper House'dan sonra pek sade geldi dogrusu... Sadece bir gece kalacagimizi dusunerek onemsemediysek de, aklimiz Kas'ta kalmisti..
Sabah otelden ayrilip, ayilmak uzere Porsuk Cay'i kenarindaki Starbucks'ta kahvelerimizi yudumladik. Oglen, Papagan'da Eskisehir'in meshur ciboregini yedik. Buraya kadar gelmisken Devrim Otomobili'ni gormemek olmaz. Sehrin icini, Odunpazari Evleri'ni, Cam Atolyesi'ni gezip, tarihi bir firindan pek lezzetli cevizli-hashasli ekmegimizi aldik. Canim arkadasim Arzumla bulusmak uzere, EsPark'a gittik. Arzucum bana dogumgunu surprizi yaparak, elleriyle ahsaptan sevimli baykuslu bir tepsi hazirlamis. Gulusmelerle gecen bir surenin ardindan, Istanbul'a dogru yola dustuk.
Evet tatilimiz bitti ve geriye harika anilarimiz kaldi. Gezmekten yorulduk. Gulduk, eglendik. Harika vakit gecirdik. Cumartesi sabahi da kosarak gidip yaramaz oglumuz Chipa'ya kavustuk. Tam haylazliklarini dinlerken, mutfaktan gelen poset sesiyle hepimizin yuzunde sapsal bir gulumseme belirdi :)
Umarim sizleri cok sıkmadan eglenceli tatilimizi kisaca anlatabildim. Mumkun oldugunca detaya girmeden herseyi yazmaya calistim. Kisitli zamandan oturu yapamadigimiz pek cok sey oldugundan, ayni rotayi bir kez daha tekrarlayacagimizi umuyorum. Nacizane tavsiyelerimizi duymak isterseniz ben hep burdayim.
Sevgiyle kalin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder